понедельник, 25 мая 2015 г.

Для тых хто ўсё адпускае - усё прыходзіць…



Даўно ўжо целам я хварэю,

І хвор душой, —

І толькі на цябе надзея,

Край родны мой!

У родным краю ёсць крыніца

Жывой вады.

Там толькі я змагу пазбыцца

Сваей нуды.

Калі-ж у ім умру — загіну, —

Не жалюсь я!

Ня будзеш цяжкая ты сыну

Свайму, земля.

Там хоць у гліне, хоць у брудзе,

Там пад зямлёй,

Найдуць мае слабые грудзі

Сабе спакой.


                                                            Максім Багдановіч 


2 комментария:

  1. Дима, какие у вас там поля золотистые!!! Смотрю на эту фотографию и так дышится легко. Простор и красота!!

    ОтветитьУдалить

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...